درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر نشانگان بالینی و تصویر بدنی در زنان مبتلا به اختلال پرخوری عصبی

مقدمه: پژوهش حاضر جهت بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن­آگاهی بر نشانگان بالینی و تصویر بدنی در زنان مبتلا به اختلال پرخوری عصبی انجام شد. روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش بالینی شامل تمام زنانی بود که در فاصله­ی اسفند 1393تا اردیبهشت 1394 به دو کلینیک­ تغذیه و رژیم­درمانی در شهر مشهد مراجعه کرده بودند که از میان آن­ها با استفاده از روش در دسترس 30 نفر، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه اول درمان شناختی مبتنی بر ذهن­آگاهی را دریافت نمودند و گروه شاهد بود در لیست انتظار قرار گرفتند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش­نامه­ی پرخوری گورمالی و تصویر تن فیشر و نشانگان بالینی (DASS-21) استفاده شد. تحلیل داده­ها با تحلیل کوواریانس و نرم­افزار SPSS انجام شد. یافته­ها: بر اساس نتایج آزمون درمان شناختی مبتنی بر ذهن­آگاهی موجب کاهش معنی­دار (05/0>P) نمرات افسردگی، اضطراب و استرس و هم­چنین افزایش نمره­ی مقیاس تصویر بدنی گروه آزمون نسبت به شاهد در مرحله­ی پس­آزمون شده است.   نتیجه­گیری: بنا بر نتایج، درمان شناختی مبتنی بر ذهن­آگاهی موجب کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و بهبود تصویر بدنی شده و استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به پرخوری عصبی پیشنهاد می­شود.